Şükrederken cahilliğime;
Sadece kokusu muydu geceyi aldattırıp
Beni kendine aşık eden Akşamın güzelliği?
Yoksa ben de mi değişiyordum evrendeki her şey gibi?
Ve başka bir evrenin cüz'ü olan o evrenin kendisi gibi.
Bir ağacın altında ve
Bir masanın üstünde
Her hareketinden şuursuz Tarık
Tamamen kendinde.
Bir yerin dibinde
Bir göğün dilinde
Ben diyene yol olmaz
Bir diyemedikçe.
Bir'i hisset kalbinde
Anlat dilinle
Gaybı bilinmez zanneden şu gafile.
Akşamı eden gece
Tarık'ı insan eder
Bilmeyen her avare
Gördüğü iki ayak bir başı
İnsan zanneder.
Sır yoktur, sen varsın
Anlatışı uzun, bu aşk işi.
Kaldır BEN'i ortadan
Beytullah bil kalbini.
Bilmez iken yapar idin
İlim çekti en dibe
Ondan büyük cahil mi var,
Rabbini bilmeyene.
Bu mektuptur kendime
İlmi kaldır aradan
Yeniden dön kendine
Görünsün Yaradan
Bir adım attım ben
Koşmanı beklerim
Sen gelirsin de Sultanım
Görene...
Köre ne?
Ve ben, ben olmaktan vazgeçtim
Sen yeter ki "Kim o?" de.
Kim olmamı istiyorsan
O olmaya geldim.
Hacı Bektaşi Veli
